Ból szyi i ramion

Leczenie przewlekłego bólu: możliwości, ograniczenia i długoterminowa obserwacja Pod redakcją M. Mumenthalera, PA Van Zwietena i JM Farcot. 337 pp., Ilustrowane. New York, Harwood, 1990 r. 95 USD (tkanina); 63 USD (papier). Kilka nowych książek na temat diagnozy i leczenia bólu pojawia się, gdy zarządzanie bólem dojrzewa do specjalności medycyny, chirurgii i znieczulenia z własnymi standardami leczenia, urządzeń i wyposażenia, treningiem stypendialnym, a teraz certyfikacją deski. Te dwie monografie zestawiają obecne i przyszłe podejścia do oceny i leczenia bólu.
Trzecia edycja bólu szyi i ramion dołącza do innych książek Cailliet dotyczących bólu w miejscach takich jak stopa lub kostka, ramię, ręka i plecy. Jest to urocza i mądra książka lekarza znającego cztery dekady literatury i wrażliwego na wiele praktycznych aspektów opieki nad pacjentem, takich jak potrzeba uniknięcia oskarżycielskiego tonu. Cailliet opisuje skupienie tej książki jako patomechanikę różnych zaburzeń, które prowadzą do bólu szyi i ramion. To skupienie jest zarówno siłą, jak i słabością. O ile zaburzenia te pochodzą z mechanicznych zaburzeń, książka przedstawia je w czytelny sposób, ale czytelnicy, którzy szukają opisów bólu jako dynamicznego procesu neurobiologicznego opartego na plastyczności komórkowej, będą rozczarowani.
Ilustracje autora są najbardziej przydatne w wyjaśnianiu pacjentom rodzajów bólu, które powstają z przyczyn mechanicznych, takich jak podwichnięcie stawu lub wysunięcie dysku. Zrozumiałe jest, że ze względu na pochodzenie autora w dziedzinie medycyny fizycznej i rehabilitacji, nacisk kładzie się na fizykoterapię w takich warunkach, a stosunkowo mało uwagi poświęca się terapii lekowej lub blokowaniu neuronów. Odruchowa dystrofia współczulna jest traktowana w czterech akapitach, a kauzalia nie jest indeksowana. Dokładny rozdział napisany przez Cailliet w książce Bonica na temat dwutomowej książki poświęconej zarządzaniu bólem (The Management of Pain, wyd. 2, Filadelfia: Lea i Febiger, 1990) jest pod pewnymi względami bardziej wszechstronny, szczególnie w encyklopedycznej tablicy diagnostyki różnicowej. , powiązane z kodami taksonomicznymi zgodnie z systemem klasyfikacji Międzynarodowego Stowarzyszenia Badań nad Bólu. Tak więc ta niewielka, skromnie wyceniana książka powinna najbardziej odpowiadać tym, którzy pracują w medycynie fizycznej i rehabilitacji.
Druga książka, Leczenie przewlekłego bólu , jest powieścią i odświeżająco uczciwą książką, która daje mi nadzieję, że przyszłość zarządzania bólem będzie w przyszłości. W swojej przedmowie Melzack precyzyjnie określa to jako ważny wkład w dziedzinie bólu . Tradycyjnie, leczenie bólu słabo porównywało się z innymi dziedzinami medycyny w jej bezkrytycznym przyjmowaniu roszczeń dotyczących skuteczności leczenia, które wynikają z nieodpowiedniej liczby kontrolowanych prób. W około 15 liniowych stopach książek o bólach na moich półkach, żadna inna książka nie nosi w podtytule słowa ograniczenia . Jak na ironię, przedstawiając uzasadnione analizy szeregu zabiegów, dla których korzyści są równoważone przez ograniczenia, autorzy w większości zwiększyli wiarygodność tych metod leczenia w czasie, gdy mierniki wyników stają się coraz ważniejsze.
W tej książce jest znacznie więcej niż tylko lista negatywnych wyników
[patrz też: weterynarz szamotuły, pogotowie weterynaryjne, weterynarz mysłowice ]