Odkryliśmy jednak, że chociaż przeciętnie wskaźniki poszczególnych pacjentów wzrastały z czasem u osób w wieku poniżej 20 lat, nie było istotnego trendu wśród osób w wieku 20 lat lub starszych (tabela 3). Jak omówiono poniżej, możliwym wyjaśnieniem zaobserwowanego niższego wskaźnika bólu u starszych pacjentów jest to, że pacjenci w wieku powyżej 20 lat z wysokim wskaźnikiem bólu mają skłonność do przedwczesnej śmierci. Krzywe przeżywalności dla pacjentów z niedokrwistością sierpowatą, którzy byli w wieku 20 lat lub starszych, podzielonych na podstawie stopnia bólu (ryc. 3 i tabela 4), wykazali istotną zależność pomiędzy stopniem bólu a śmiercią. Pacjenci ze średnio trzema lub więcej epizodami na rok mieli wyższy wskaźnik śmiertelności niż pacjenci z mniej niż trzema epizodami w ciągu roku. Wysoki wskaźnik bólu jest wskaźnikiem wczesnej śmierci u tych młodych dorosłych. Nie zaobserwowaliśmy korelacji między bólem a śmiertelnością u pacjentów w wieku poniżej 20 lat, co potwierdza analizę Leikina i jego współpracowników17. Jednak stosunkowo niewielka liczba zgonów w tej grupie wiekowej uniemożliwiła nam znalezienie istotnej korelacji.
Dane z Powars i Chan sugerują, że pacjenci z wysokimi wskaźnikami bólu mają tendencję do utrzymywania wysokich wskaźników nawet w długich okresach obserwacji.18 Ponieważ obserwowaliśmy naszych pacjentów średnio tylko 5,13 lat, nie możemy odpowiedzieć na bardzo ważne pytanie Czy dzieci z wysokimi wskaźnikami bólu mają wysokie wskaźniki jako dorośli, a zatem czy są w grupie wysokiego ryzyka. Kwestię tę rozwiązuje się, obserwując oryginalną kohortę noworodków w tym badaniu.
Duże jamajskie badanie15 i mniejsze badanie przeprowadzone przez Lande a i współpracowników z Kalifornii19 wskazały na oczywisty paradoks: pacjenci z anemią sierpowatą, której niedokrwistość jest cięższa, mają mniej epizodów bólu. Nasz model Poissona (po skontrolowaniu wieku, płci i poziomu hemoglobiny płodowej) potwierdził, że częstość bólu zmieniała się bezpośrednio z hematokrytu – przykładem rozbieżności między nasileniem klinicznym a nasileniem hematologicznym. Niższa lepkość krwi u pacjentów z cięższą niedokrwistością może złagodzić ciężkość zapalenia naczyń. Korelacja między hematokrytem a stopniem bólu może przesłonić patofizjologiczne znaczenie pewnych cech krwinek czerwonych, ponieważ każda właściwość związana z wyższym hematokrytem może korelować ze zwiększoną ciężkością. Na przykład następujące, logicznie korzystne warunki są ironicznie związane z wysokimi wskaźnikami bólu: niski odsetek gęstych komórek, 19, 20 wysoki stopień odkształcalności komórek, 19, 21 i niski odsetek nieodwracalnie sierpowato wygniecionych komórek19.
W badanej populacji, jak również w innych populacjach, obecność .-talasemii obniżyła wskaźnik hemolizy u pacjentów z niedokrwistością sierpowatokąską.22 Nieznaczne zwiększenie częstości bólu u tych pacjentów można przypisać ich wyższym hematokrytom. Kiedy kontrolowaliśmy hematokryt, .-talasemia nie przyczyniała się do modelu natężenia bólu; i kiedy pogrupowaliśmy pacjentów według tego, czy mieli talasemię czy nie, hematokryt okazał się predyktorem bólu w każdej grupie.
Hemoglobina płodowa ma skuteczne działanie hamujące zarówno w zakresie 23, jak i kinetyki24 polimeryzacji hemoglobiny S. Powars i współpracownicy badali wpływ hemoglobiny płodowej na ból i stwierdzili, że nie wystąpiło żadne działanie polepszające, dopóki poziom hemoglobiny płodowej nie przekroczy 20 procent. 25 Było to nieoczekiwane stwierdzenie, biorąc pod uwagę, że nie obserwowano żadnego progowego wpływu na hamowanie polimeryzacji in vitro
[więcej w: leki darmowe dla seniorów, ornitoza u gołębi, weterynarz szczecin 24h ]
