Hemolityczny zespół mocznicowy związany ze Streptococcus pneumoniae

Listy Streptococcus pneumoniae jest częstym patogenem u dzieci, u którego występuje wiele zespołów zakaźnych i niezakaźnych. Jednym z mniej rozpoznawanych zespołów jest zespół hemolityczno-mocznicowy występujący jako powikłanie wcześniejszej inwazyjnej infekcji, czego przykładem jest poniższy opis przypadku.
Siedmiomiesięczna dziewczynka miała zapalenie płuc i bakteriemię S. pneumoniae, a następnie zespół hemolityczno-mocznicowy. Pierwotne zakażenie zareagowało na leczenie cefotaksymem (75 mg na kilogram masy ciała na dobę) przez 10 dni. Dowody hemolizy i małopłytkowości odnotowano w drugim dniu przyjmowania (czwarty dzień choroby) i utrzymywały się przez siedem dni. Najniższy poziom hemoglobiny wynosił 51 g na litr, a najniższa liczba płytek krwi 16 × 109 na litr. Rozmaz z krwi obwodowej wykazał fragmentację krwinek czerwonych. Funkcja nerek pacjenta stopniowo się pogarszała. Maksymalne stężenie kreatyniny w surowicy wynosiło 259 .mol na litr w piątym dniu hospitalizacji i wróciło do normy w 14 dniu hospitalizacji. Dializa nie była konieczna. Poza tym, że ciśnienie krwi wynosiło 103/69 mm Hg (90. percentyl), niemowlę dobrze się rozładowało.
W ciągu ostatnich 10 lat u 21 z 268 305 pacjentów w wieku poniżej 15 lat, którzy zostali przyjęci do szpitala w Rhode Island, rozpoznano zespół hemolityczno-mocznicowy. Było to związane z zakażeniem S. pneumoniae u dwóch pacjentów, tego niemowlęcia i pięcioletniego chłopca z bakteriemią, u której niedokrwistość, trombocytopenia i niewydolność nerek rozwinęły się trzy dni po przyjęciu. Był leczony antybiotykami, nie wymagał dializy i całkowicie wyzdrowiał.
W najnowszym przeglądzie tego tematu, autorstwa Felda i wsp., uwzględniono 12 przypadków zespołu hemolityczno-mocznicowego związanego z zakażeniem S. pneumoniae i omówiono rolę wytwarzania neuraminidazy w jej patogenezie. Wirulentne szczepy S. pneumoniae zwykle wytwarzają neuraminidazę 2, ale wystąpienie zespołu hemolityczno-mocznicowego jest rzadkim przypadkiem. W związku z tym należy zaangażować inne czynniki, takie jak idiosynkratyczna odpowiedź gospodarza, wielkość inokulum bakteryjnego lub serotyp bakterii.
Odkrycie dwóch przypadków tego niezwykłego bytu w naszym szpitalu prowadzi nas do zastanowienia się, czy to skojarzenie jest bardziej powszechne niż wcześniej zauważono.
Rodolfo Begue, MD
Penelope H. Dennehy, MD
Georges Peter, MD
Szpital Rhode Island, Providence, RI 02903
2 Referencje1. Feld LG, Springate JE, Darragh R, Fildes RD. . Pneumokokowe zapalenie płuc i zespół hemolityczno-mocznicowy. Pediatr Infect Dis J 1987; 6: 693-5.
Crossref Web of Science MedlineGoogle Scholar
2. Kelly RT, Farmer S, Greiff D.. Aktywność neuraminidazy klinicznych izolatów Diplococcus pneumoniae. J Bacteriol 1967; 94: 272-3.
Web of Science MedlineGoogle Scholar
(11) Listy
Zamknij listy
[hasła pokrewne: weterynarz całodobowy szczecin, badania kliniczne w polsce, rehabilitacja sportowa warszawa ]