Nie stwierdzono związku między amplifikacją EGFR a odpowiedzią na inhibitory EGFR (Tabela 3) .16 Ekspresja EGFRvIII i białka PTEN
Figura 2. Figura 2. EGFRvIII i PTEN w Glejakach. Panel A pokazuje wykrywanie EGFRvIII w świeżo zamrożonych próbkach nowotworowych od pacjentów z glejakami za pomocą RT-PCR i immunoblottingu. W górnej części panelu startery flankujące usuniętą część (eksony 2 do 7) zamplifikowanych fragmentów cDNA EGFRvIII z obu pełnej długości EGFR (1044 bp) i skróconego EGFRvIII (243 bp) w RT-PCR. Do kontroli wielkości włączono cDNA plazmidu EGFR typu dzikiego (linia 1) i EGFRvIII (linia 2) w komórkach U87MG. W dolnej części panelu, immunoblotting lizatów nowotworowych z przeciwciałem przeciw EGFR wykrył EGFR o pełnej długości (około 170 kDa) i skrócone EGFRvIII (około 140 kDa). Lizanty pełnokomórkowe EGFR typu dzikiego (linia 1) i EGFRvIII (linia 2) w liniach komórkowych U87MG włączono jako kontrole. Tubulinę zastosowano jako kontrolę obciążenia żelem. Dodatkowe szczegóły znajdują się na Rysunku 3 Dodatkowego Dodatku. Panel B pokazuje wykrywanie immunohistochemiczne i oznaczanie ilościowe EGFRvIII w próbkach guza zatopionych w parafinie (średnie nasycenie na komórkę w dowolnych jednostkach). Próbki nowotworu i sąsiednią normalną tkankę mózgu barwiono przeciwciałem przeciwko EGFRvIII (L8A4) (wyjaśniono szczegółowo na Figurze 3 Dodatkowego Dodatku na stronie www.nejm.org). Wstawka pokazuje większe powiększenie. Reprezentatywne obrazy fałszywego koloru zostały wygenerowane przy użyciu oprogramowania do analizy obrazów Soft Imaging Systems. Panel C pokazuje wykrywanie PTEN w glejakach. Przedstawiono reprezentatywne barwienie immunohistochemiczne (górna część panelu) i immunoblotting (dolna część panelu) z guza z brakiem PTEN (od Pacjenta 16) i nowotwór z PTEN-dodatnią (od Pacjenta 23). W próbce od Pacjenta 16, barwienie PTEN nie występuje w komórkach nowotworowych, ale nie w naczyniowych komórkach śródbłonka. Immunoblot PTEN w lizatach całych komórek z izogenicznych komórek U87MG, które uległy nadmiernej ekspresji PTEN (U87MG-PTEN) i komórki, które nie eksprymowały PTEN, wykazują swoistość przeciwciała.
Zastosowaliśmy analizę immunohistochemiczną w celu zbadania EGFRvIII i potwierdziliśmy wyniki za pomocą testów opartych na kwasie nukleinowym (RT-PCR i stosunek DNA egzonu 9 EGFR do DNA eksonu 4) i immunoblottingu w 15 dostępnych próbach zamrożonego guza (rysunek 2A i rysunek 2B oraz tabela 2). Stwierdziliśmy całkowitą zgodność pomiędzy testami opartymi na kwasie nukleinowym a analizą immunohistochemiczną (. = 1,0, P <0,001) oraz między analizą immunoblottingu a analizą immunohistochemiczną (. = 1,0, P <0,001) (rysunek 3 Dodatku Aneks). Wyniki te są zgodne z ostatnimi ustaleniami innej grupy21 i zapewniają wsparcie dla zastosowania analizy immunohistochemicznej w celu określenia statusu EGFRvIII u pozostałych 11 pacjentów, dla których nie było dostępnych zamrożonych tkanek.
EGFRvIII wykryto w 12 z 26 złośliwych glejaków (46 procent) (tabela 2), podobnie jak wcześniej zgłoszona częstość w glejakach.21,27 Znaleziono tylko w guzach z amplifikacją EGFR lub wzmocnieniem chromosomu 7. Z 12 pacjentów, u których guzy wyrażane jako EGFRvIII, 6 miały odpowiedź na inhibitory kinazy EGFR, podczas gdy z 14 pacjentów, u których guzy nie wykazywały ekspresji EGFRvIII, wykazywał odpowiedź na inhibitory kinazy EGFR (P = 0,03)
[patrz też: Choroba Perthesa, anastrozol, dekstrometorfan ]
[podobne: leki darmowe dla seniorów, przeglądarka skierowań na leczenie uzdrowiskowe z nfz, badania kliniczne w polsce ]
