Badanie pacjentów z ostrym udarem7 wykazało, że bezobjawowy bezdech utrzymuje się pomimo powrotu do zdrowia, co sugeruje, że zespół obturacyjnego bezdechu sennego może poprzedzać rozwój udaru mózgu. Dlatego postawiliśmy hipotezę, że pacjenci z zespołem mają zwiększone ryzyko udaru lub zgonu z jakiejkolwiek przyczyny, która jest niezależna od innych czynników ryzyka naczyniowo-mózgowego. Metody
Badana populacja
Przeprowadziliśmy obserwacyjne badanie kohortowe. Kohorta składała się z pacjentów, którzy zostali skierowani do Centrum Medycyny Snu Yale specjalnie w celu oceny oddychania zaburzonego snu, przeszli co najmniej dwie godziny monitorowanego monitorowania snu, wypełnili 10-stronicowy kwestionariusz dotyczący ich snu i historii medycznej, a także 50 lub więcej lat. Grupa ekspozycji została zdefiniowana a priori jako mająca wskaźnik bezdechu bezdechu wynoszący 5 lub więcej (pięć lub więcej zdarzeń na godzinę snu); Pacjenci z indeksem bezdechu poniżej wartości 5 stanowili grupę porównawczą.
Pacjenci zostali wykluczeni, jeśli zostali skierowani z przyczyn innych niż ocena podejrzenia zaburzeń oddychania podczas snu (np. Narkolepsji lub zaburzeń ruchowych); jeśli mieli historię udaru, zawału mięśnia sercowego lub tracheostomii; lub jeśli przeprowadzono całe badanie polisomnograficzne z zastosowaniem ciśnienia w drogach oddechowych (np. ciągłe dodatnie ciśnienie w drogach oddechowych do celów terapeutycznych).
Uczestnicy lub członkowie ich rodzin wyrazili pisemną lub ustną świadomą zgodę w czasie obserwacji uzupełniającej. Badanie zostało zatwierdzone przez Komitet ds. Badania Ludzkiego na Uniwersytecie Yale University School of Medicine.
Ocena podstawowa
Dane na temat cech demograficznych, stanu snu i historii medycznej, stosowania leków i nawyków uzyskano za pomocą standardowego kwestionariusza podawanego przez wyszkolonego technologa przed rozpoczęciem polisomnografii nocnej; kwestionariusze zostały sprawdzone przez lekarza. Wysokość i waga każdego pacjenta zostały zarejestrowane w czasie polisomnografii i wykorzystane do obliczenia indeksu masy ciała.
Dane z historii snu zawierały zwalidowaną miarę dziennej senności (Epworth Sleepiness Scale) 15 i zgłaszane przez samego siebie nawykowe chrapanie, które zostało zdefiniowane jako głośne chrapanie pojawiające się często lub stale . Dane dotyczące leczenia obejmowały codzienne stosowanie beta- blokery, inhibitory konwertazy angiotensyny, inne leki przeciwnadciśnieniowe, terapie przeciwpłytkowe, leki przeciwzakrzepowe, leki doustne do leczenia cukrzycy, insuliny i leków obniżających stężenie lipidów. Dane dotyczące czynnika ryzyka obejmowały historię nadciśnienia tętniczego, migotania przedsionków, cukrzycy lub hiperlipidemii, zgłoszone przez pacjenta na podstawie podstawowego kwestionariusza medycznego lub odnotowane przez lekarza kierującego. Ponadto migotanie przedsionków w elektrokardiografii podczas polisomnografii uznano za wystarczający dowód do ustalenia tej diagnozy.
Pacjenci byli klasyfikowani zgodnie z tym, czy byli obecnymi lub byłymi palaczami, czy też nigdy nie palili; dane zostały wywołane, jeśli dotyczy, na temat liczby lat palenia paczek. Historia spożycia alkoholu została oparta na średniej liczbie napojów dziennie i liczbie lat picia.
Polisomnografia
Uczestnicy byli poddawani obserwacji polisomnografii nocnej z wykorzystaniem systemów pozyskiwania danych Grassa (Astro-Med) na podstawie protokołu opisanego poprzednio.4. Jednoosobowe badanie polisomnograficzne, które przeprowadzono podczas całej nocy, zostało wykorzystane do stwierdzenia obecności snu Bezdech 16 Stopnie snu zostały ocenione w 30-sekundowych epokach według standardowych kryteriów.17 Całkowite ustanie przepływu powietrza w nosie i jamie ustnej przez co najmniej 10 sekund zostało sklasyfikowane jako bezdech (jako bezdech zatrzymujący, jeśli wysiłki oddechowe były obecne i jako centralny bezdech, jeśli wysiłki oddechowe były nieobecne)
[patrz też: dabrafenib, cilostazol, polyporus ]
[podobne: przeglądarka skierowań do sanatorium nfz, hydronea, ornitoza u gołębi ]
