ortopeda kwiatkowski zabrze ad 6

Nie było różnicy w śmiertelności między broniami do badań, z 31 zgonami w każdej z nich. Analizy przeżycia nie wykazały żadnej różnicy w czasie do śmierci pomiędzy badanymi ramionami w grupie 2 lub w grupie 1, analizowanej jako całość lub według liczby CD4 + przy wejściu. Szacowane 24-miesięczne wskaźniki przeżywalności dla biorców dożylnej immunoglobuliny wynosiły 29% w grupie 1A, 80% w grupie 1B i 93% w grupie 2, w porównaniu z 26%, 72% i 93%, odpowiednio dla biorcy placebo. Infekcje bakteryjne ogółem
Tabela 4. Tabela 4. Wszystkie zgłaszane epizody zakażeń bakteryjnych i leczenia ostrych przypadków w trakcie badania z randomizacją * Gdy wszystkie zgłoszone infekcje bakteryjne zostały połączone (poważne i drobne, potwierdzone laboratoryjnie i klinicznie zdiagnozowane), zaobserwowano zmniejszenie ich liczebności dzieci leczone za pomocą dożylnej immunoglobuliny (Tabela 4). Ogólnie rzecz biorąc, dzieci te miały o 25 procent mniej zgłoszonych zakażeń bakteryjnych niż dzieci przypisane do placebo (473 vs. 633, ryzyko względne, 0,75, przedział ufności 95%, 0,59 do 0,89, P = 0,03). Zaobserwowano znacznie mniej infekcji bakteryjnych na 100 pacjento-lat z dożylną immunoglobuliną w grupie 2 (144 vs. 232; P = 0,002), z podobną tendencją w grupie 1B (238 vs. 335, P = 0,12), ale nie w grupa 1A. Wśród dzieci z liczbą CD4 + .0,2 × l09 na litr przy wejściu (grupy 1B i 2 łącznie), było 78 mniej zakażeń bakteryjnych na 100 pacjento-lat zgłaszanych z dożylną immunoglobuliną niż z placebo (168 vs. 246, ryzyko względne, 0,68; przedział ufności 95%, 0,49 do 0,87; P = 0,01).
Hospitalizacja w leczeniu ostrym
Leczenie za pomocą dożylnej immunoglobuliny wiązało się ze zmniejszonym odsetkiem hospitalizacji z powodu ostrej opieki wśród dzieci z liczbą CD4 + .0,2 × 109 na litr przy wejściu (Tabela 4). W grupie 2 było znacznie mniej hospitalizacji na 100 pacjento-lat z dożylną immunoglobuliną niż z placebo (47 vs. 85; P = 0,01), z podobną tendencją w grupie 1B (118 vs. 170, P = 0,25), ale nie w grupie 1A. Było 35 hospitalizacji rocznie na 100 dzieci przypisanych do dożylnej immunoglobuliny, które miały liczbę CD4 + .0,2 × 109 na litr przy rozpoczęciu badania (grupy 1B i 2 łącznie) niż w przypadku odpowiednich dzieci przypisanych do grupy placebo (64 vs. 99 ryzyko względne, 0,65, przedział ufności 95%, 0,38 do 0,91, P = 0,03).
W przypadku dzieci z liczbą CD4 + .0, 2 × 109 na litr przy wejściu, które otrzymywały dożylną immunoglobulinę, średnia liczba dni spędzonych w szpitalu na ostrą opiekę każdego roku była zmniejszona, ale nie znacząco. Tendencje w kierunku mniejszej liczby średniorocznych hospitalizowanych dni hospitalizacji z powodu ostrej opieki obserwowano po dożylnym podaniu immunoglobuliny w grupie 2 (4,1 vs 7,5; p = 0,07) i grupie 1B (12,3 vs. 14,9; p = 0,63), ale nie w grupie 1A. W ciągu roku było o 278 mniej dni hospitalizacji z powodu ostrej opieki na 100 dzieci przypisanych do dożylnej immunoglobuliny, u których liczba CD4 + wynosiła .0,2 × l09 na litr (grupy 1B i 2 łącznie).
Działania niepożądane
Niepożądane reakcje na wlewy badanego leku towarzyszyły 17 z 3199 infuzji dożylnej immunoglobuliny (0,5 procent) i 19 z 3203 infuzji placebo (0,6 procent)
[podobne: weterynarz giszowiec, lifemedica, weterynarz szczecin 24h ]