Wpływ dożylnej immunoglobuliny w zapobieganiu ciężkim zakażeniom odnotowano przede wszystkim przeciwko inwazyjnej chorobie pneumokokowej i klinicznie zdiagnozowanemu ostremu zapaleniu płuc. Podobny wpływ profilaktyki dożylnej immunoglobuliny obserwuje się w przewlekłej białaczce limfatycznej, w której leczenie w przeważającej mierze zmniejsza częstość występowania klinicznie zdiagnozowanego zapalenia płuc i udowodnionych laboratoryjnie zakażeń S. pneumoniae i Haemophilus influenzae 26. Ponadto biorcy dożylnej immunoglobuliny Liczba zliczeń CD4 + .0,2 × 10,0 na litr przy przyjęciu znacznie zmniejszyła liczbę zgłoszonych zakażeń bakteryjnych, zarówno poważnych, jak i mniejszych, oraz zmniejszyła się częstość hospitalizacji z powodu ostrej opieki. Toksyczność była minimalna, jak zauważono w innych badaniach dotyczących dożylnej immunoglobuliny.26, 27 Działania niepożądane występowały rzadko i były podobne w obu badanych grupach. Ważne jest, aby zwrócić uwagę na pewne ograniczenia korzyści płynących z dożylnej terapii immunoglobulinami. W tym badaniu nie uzyskano poprawy przeżycia po podaniu dożylnej globuliny immunologicznej. Chociaż leczenie to opóźniło wystąpienie poważnych zakażeń u wszystkich dzieci z początkową liczbą komórek CD4 + .0,2 × l09 na litr i znacznie zmniejszyło częstość poważnych zakażeń u dzieci z grupy 2, infekcje nie zostały całkowicie powstrzymane. W grupie 2 wzrost okresu wolnego od infekcji nie był widoczny w przypadku dożylnej immunoglobuliny do 12 miesięcy po badaniu. Może się to wiązać z niższą zapadalnością we wczesnej fazie badań nad zdarzeniami końcowymi u tych dzieci, które weszły do badania z mniej zaawansowaną chorobą, oraz z tym, że prawdopodobieństwo powikłań zakaźnych wzrasta w miarę postępu immunologicznego wirusa HIV. [28] Wcześniejsze badania dotyczące dożylnej immunoglobuliny u dzieci zakażonych wirusem HIV nie określały czasu przed odpowiedzią kliniczną, chociaż niektóre sugerują, że potrzeba kilku miesięcy, aby uzyskać odpowiedzi w badaniach laboratoryjnych. 12, 13, 17, 29, ponieważ okres półtrwania IgG jest zredukowany w stanach hipergammaglobulinowych, 30 działanie ochronne globuliny immunoglobulin podawanej dożylnie u dzieci zakażonych wirusem HIV może być opóźnione w porównaniu z pacjentami z pierwotnym niedoborem odporności, u których poziomy IgG w surowicy po comiesięcznej infuzji dożylnej immunoglobuliny pokazują się stopniowo wzrost poziomu minimalnego i maksymalnego po pierwszych czterech do sześciu wlewach przed osiągnięciem ochronnego plateau.31
Chociaż dożylna immunoglobulina była skuteczna w przedłużaniu okresu bez inwazyjnej choroby pneumokokowej i ostrego zapalenia płuc, nie miało to wpływu na zapadalność na zapalenie zatok. Wykazano, że pasywna immunoprofilaktyka jest mniej skuteczna w przypadku infekcji takich jak zapalenie zatok, które obejmuje nieprawidłowości mechaniczne wynikające z przewlekłego uszkodzenia tkanki (np. Rozstrzeń oskrzeli i przewlekłe zapalenie ucha środkowego) .32 Wreszcie, skuteczność dożylnej immunoglobuliny w opóźnianiu lub zmniejszaniu częstości występowania nie wykazano ciężkich zakażeń u dzieci zakażonych wirusem HIV z liczbą CD4 + poniżej 0,2 × 109 na litr przy wejściu. Jednak ograniczona liczba badanych dzieci, które miały takie liczby CD4 + przy wejściu zmniejsza moc tego badania, aby wykryć taką różnicę.
Dożylna immunoglobulina jest stosunkowo kosztowną terapią, kosztującą około 154 do 228 USD za 5-gramową fiolkę z lekiem.33 Miesięczny koszt leku (w dawce 400 mg na kilogram) dla czterolatka ważącego 20 lat kg wyniosłoby średnio około 306 USD
[więcej w: rehabilitacja sportowa warszawa, nfzolsztyn, badania kliniczne w polsce ]
