Pomimo obecności pękniętych guzków wapniowych, płaty zastawki aortalnej pozostają pogrubione, silnie zwapnione i zdeformowane po rozszerzeniu balonu.35, 39 W niemal połowie przypadków proste rozciąganie płatków zastawki, bez zmian morfologicznych w zastawce, może skutkować przemijające zwiększenie obszaru zastawki aortalnej, a następnie wczesne ponowne stenozy.35, 39, 40 Model wielowymiarowy zidentyfikował ciśnienie skurczowe w linii podstawowej, ciśnienie zaklinowania w tętnicy płucnej linii podstawowej i procentowe zmniejszenie szczytowego gradientu zastawki aortalnej jako niezależne czynniki prognostyczne przeżycia wolnego od zdarzeń. Chociaż frakcja wyrzutowa lewej komory była silnym predyktorem przeżycia wolnego od zdarzeń w analizie jednowymiarowej, nie była niezależnym czynnikiem prognostycznym przeżycia wolnego od zdarzeń w modelu wielowymiarowym. Przez uwarstwienie pacjentów w klinicznie ważnych podgrupach, zgodnie z ciśnieniem odcinającym kapilarnym linii bazowej, a ciśnieniem skurczowym aorty, byliśmy w stanie oszacować przed walwuloplastyką prawdopodobieństwo przeżycia wolnego od zdarzeń 6, 12, 18 i 24 miesiące po zabiegu. (Tabela 5). Dalsze stratyfikowanie według procentowej redukcji gradientu ciśnienia w szczycie zastawki aortalnej pozwoliło przewidzieć przeżycie późne bez zdarzeń, ale dane te były dostępne tylko po walwuloplastyce (Tabela 6). Chociaż te szacunki wymagają prospektywnej walidacji w niezależnej grupie pacjentów, mogą one dostarczyć wskazówek do identyfikacji podgrup pacjentów, którzy prawdopodobnie dobrze wykonają zabiegi po walwuloplastyce.
Rola balonowej plastyki zastawki aortalnej i zastawki aortalnej
Chociaż nieleczone, zwapniałe zwężenie zastawki aortalnej u pacjentów w podeszłym wieku jest słabe, balonowa plastyka zastawki aortalnej oferuje znaczne złagodzenie objawów. W tym badaniu najlepsze długoterminowe wyniki uzyskano u pacjentów z ciśnieniem zaklinowania w tętnicy płucnej <18 mm Hg i ciśnieniem skurczowym aorty .140 mm Hg; ci pacjenci przewidzieli współczynnik bezobjawowego przeżycia na poziomie 65 procent na jeden rok i 41 procent na dwa lata. Pacjenci w podeszłym wieku o podobnych profilach hemodynamicznych będą na ogół uznawani za dobrych kandydatów do wymiany zastawki aortalnej, przy czym spodziewana śmiertelność w okresie okołooperacyjnym będzie mniejsza niż 5 procent 11, 12 i roczny, dwuletni i pięcioletni wskaźnik przeżycia aktuarialnego 65 do 83 procent, 63 do 81 procent i 54 do 67 procent, odpowiednio. Chociaż nie badaliśmy prospektywnie grupy dobranych pod względem wieku pacjentów z grupy kontrolnej, którzy przeszli wymianę zastawki aortalnej, dane dotyczące przeżycia po zastopowaniu zastawki aortalnej u 62-okto-narianów badane przez Levinsona i wsp. 12 (ryc. 1) sugerują, że pacjenci z dobrym rokowaniem Wydolność hemodynamiczna ma lepsze przeżycie po wymianie zastawki aortalnej niż po balonowej plastyki zastawki aortalnej.
W przeciwieństwie do tego pacjenci z ciśnieniem zaklinowania w tętnicy płucnej powyżej 25 mm Hg i skurczowym ciśnieniem aorty poniżej 110 mm Hg przewidyli odsetek przeżycia wolnego od zdarzeń wynoszący 23 procent w ciągu jednego roku i 4 procent po dwóch latach. W tej grupie wyraźnie, walwuloplastyka oferuje minimalne długoterminowe korzyści. Pomimo wyższej śmiertelności okołooperacyjnej wynoszącej od 15 do 33 procent u starszych pacjentów ze zwężeniem aorty i zaawansowaną niewydolnością serca, 11 wymiana zastawki aortalnej może być najlepszą okazją do długoterminowego przeżycia
[podobne: bebilon pepti dha, weterynarz szczecin 24h, przeglądarka skierowań na leczenie uzdrowiskowe z nfz ]
