Recertyfikacja dla internistów – jedno doświadczenie „dziadka” ad

Ocena rówieśników i pacjentów polegała na zadawaniu niektórym z moich rówieśników i pacjentom tego, co o mnie sądzili – przydatnego milczenia, nawet jeśli nie otrzymałem od nich wielu wiadomości odbierających. I zajęło to tylko kilka godzin. Moduły doskonalenia praktyki wymagały ode mnie zebrania danych na temat 20 moich pacjentów chorych na cukrzycę i przesłania im ankiety. Zebranie danych pokazało mi, jak nieadekwatna była nasza dokumentacja medyczna: aby znaleźć próbkę do badań, musiałem wydrukować nazwiska wszystkich moich pacjentów i pamiętać, kto miał cukrzycę. Dane zostały przesłane do zarządu, a wyniki nie były zbyt różowe. Podobnie jak większość innych internistów, nie radziłem sobie tak dobrze. Co najmniej część mojego problemu polegała na tym, że nie przeszedłem gruntownej oceny leczenia cukrzycy od czasu rezydencji i nie znalazłem się na najnowszych wytycznych ekspertów.
Podaj stawki dla osób po raz pierwszy wybranych badań ABIM dotyczących utrzymania certyfikatu. Co prowadzi mnie do wielkiej przeszkody: egzaminu. Lekarze narzekają, że to wysokie stawki (ci z ograniczeniami czasowymi nie chcą ich stracić), nieistotne (nie testuje wiedzy potrzebnej internistom), nieprzydatne (jeden nie jest lepszym lekarzem dla wzięcia to) i czasochłonne. Na podstawie mojego doświadczenia uważam, że żadna z tych skarg nie jest ważna. Ponadto, biorąc pod uwagę stosunkowo niskie wskaźniki niepowodzenia, zdanie egzaminu wydaje się mniej ryzykowne, niż obawia się wielu lekarzy (patrz tabela).
Zobowiązałem się do ukończenia szkoły latem 2005 r., Więc zapisałem się do egzaminu w maju. Zrobiłem już kilka modułów programu samooceny za pośrednictwem ABIM i okazało się to trudne, nawet po przejrzeniu literatury lub podręczników online. Najwyraźniej potrzebowałem gruntownej recenzji.
Tak więc od marca do maja spędziłem dużo czasu z MKSAP, przeglądając różne specjalności i odpowiadając na towarzyszące pytania. Niepokoiła mnie moja niezdolność do udzielenia odpowiedzi ponad 30 lub 40 procentom z nich, bez konieczności szukania odpowiedzi – i nawet wtedy byłem w błędzie częściej niż wydawał się rozsądny.
Ale materiał prawie nie wydawał się nieistotny. To prawda, że od czasu, gdy zacząłem ćwiczyć, nie widziałem pacjentów z błoniastą kłębuszkowatą pochodną. Jednak ten warunek nie wydawał się bardziej nieistotny w przeglądzie ponownej certyfikacji, niż wtedy, gdy po raz pierwszy się o nim dowiedziałem. Wydaje się, że internista ma odpowiednią wiedzę na temat wrodzonej choroby nerek. Co prawda, przeglądanie może być męczące, zwłaszcza, że MKSAP wydaje się zakładać, że jesteś jedynym internistą w szpitalu z 700 łóżkami. Ale zdałem sobie sprawę, że staję się rodzajem internisty, który leczył nadciśnienie i infekcje górnych dróg oddechowych, ale poza tym po prostu konsultował się z ekspertami, nie próbując poważnie przemyśleć różnicowych diagnoz. Trafność nie była problemem.
Nie była przydatna. Moja recenzja poprawiła moje przeczucia dotyczące powszechnych problemów medycznych i sprawiła, że czuję się komfortowo w obszarach, które były nieco mętne. Zapoznałem się z literaturą dotyczącą takich warunków chleba i masła, jak ciężka zastoinowa niewydolność serca, niekontrolowana cukrzyca, choroba niedokrwienna serca i ciężka przewlekła obturacyjna choroba płuc, i rozumiem, że obecnie badane są pytania badawcze
[przypisy: klimakterium, amiodaron, cilostazol ]
[podobne: bebilon pepti dha, kalipoz prolongatum, wykaz bezpłatnych leków dla seniorów ]