Skryty pierwszego lub drugiego trymestru, lub oba, dla zespołu Downa

Nie ma pewności, jak najlepiej przebadać kobiety ciężarne pod kątem obecności zespołu Downa płodu: przeprowadzić skrining w pierwszym trymestrze, przeprowadzić skrining w drugim trymestrze lub zastosować strategie uwzględniające pomiary w obu trymestrach. Metody
Kobiety w ciążach pojedynczych poddawano pierwszemu trymestrowemu łącznemu badaniu przesiewowemu (pomiar przezierności karkowej, związanego z ciążą białka osocza A [PAPP-A] i podjednostki beta ludzkiej gonadotropiny kosmówkowej w 10 tygodniu 3 dni do 13 tygodni 6 dni ciąży) i czterokrotnego skriningu w drugim trymestrze (pomiar alfa-fetoproteiny, całkowitej ludzkiej gonadotropiny kosmówkowej, nieskoniugowanego estriolu i inhibiny A w 15 do 18 tygodnia ciąży). Porównaliśmy wyniki sekwencyjnego skryningu sekwencyjnego (wyniki ryzyka dostarczone po każdym teście), w pełni zintegrowanego badania przesiewowego (dostarczono wynik pojedynczego ryzyka) i zintegrowanego badania przesiewowego w surowicy (identyczne jak w pełni zintegrowane badanie przesiewowe, ale bez półprzezroczystości karkowej).
Wyniki
Badania przesiewowe w pierwszym trymestrze przeprowadzono u 38.167 pacjentów; 117 miało płód z zespołem Downa. Przy 5-procentowym odsetku wyników fałszywie dodatnich wskaźniki wykrycia zespołu Downa były następujące: w pierwszym trymestrze połączono badania przesiewowe, 87%, 85% i 82% dla pomiarów wykonanych odpowiednio w 11, 12 i 13 tygodniu; w czteroosobowym badaniu przesiewowym w drugim trymestrze – 81 procent; z sekwencyjnym skriningiem sekwencyjnym, 95 procent; ze zintegrowanym badaniem przesiewowym w surowicy, 88 procent; oraz w pełni zintegrowane badanie przesiewowe z pomiarami pierwszego trymestru przeprowadzonymi po 11 tygodniach, 96 procent. W przypadku parowanych porównań stwierdzono istotne różnice między testami, z wyjątkiem porównania między skriningiem zintegrowanym w surowicy i połączonym badaniem przesiewowym.
Wnioski
Łączny skrining w pierwszym trymestrze ciąży w 11 tygodniu ciąży jest lepszy niż czterokrotny skrining w drugim trymestrze, ale po 13 tygodniach daje wyniki podobne do czterokrotnego skriningu w drugim trymestrze. Zarówno sekwencyjne przesiewowe sekwencje, jak i w pełni zintegrowane badania przesiewowe mają wysokie wskaźniki wykrywalności zespołu Downa, z niskimi odsetkami wyników fałszywie dodatnich.
Wprowadzenie
Badanie przesiewowe w kierunku pierwszego trymestru w zespole Downa, w którym wykorzystuje się ultrasonografię do oceny przezierności karkowej, stało się powszechne od czasu wprowadzenia przez Nicolaidesa i jego współpracowników na początku lat 1990. – 4 Największe amerykańskie badanie przesiewowe w pierwszym trymestrze, obejmujące 8514 ciąż , donoszą o wykrywalności wynoszącej 79% przy 5% odsetku wyników fałszywie dodatnich.5 Badania przesiewowe w drugim trymestrze pozostają najczęstszym podejściem do oceny ryzyka zespołu Downa w Stanach Zjednoczonych.6 Gdy inhibina A jest włączona do czterokrotnego skriningu w trzecim trymestrze, szacowana częstość wykrywania zespołu Downa wynosi 81% przy 5-procentowej fałszywie dodatniej stawce7. Jednak niewiele jest dostępnych informacji na temat porównawczej skuteczności tych podejść w pierwszym i drugim trymestrze. Udostępniono również bardziej złożone opcje oceny ryzyka, w tym sekwencyjnego badania przesiewowego (wykonanie badań przesiewowych w różnych okresach ciąży, z wynikami dostarczonymi pacjentowi po każdym teście) i zintegrowanego badania przesiewowego (wykonanie badań przesiewowych w różnym czasie w czasie ciąży, z pojedynczym wynikiem dostarczonym pacjentowi dopiero po zakończeniu wszystkich testów) .8,9
Dokładne porównanie wyników różnych badań przesiewowych przeprowadzonych w różnych okresach ciąży jest złożone ze względu na tendencyjność, która może wynikać ze spontanicznych strat ciążowych, które mogą wystąpić między badaniem pierwszego i trzeciego trymestru.
[więcej w: celiprolol, ambrisentan, nutrend ]
[więcej w: symnatal pro baby, dentysta warszawa centrum, nfz olsztyn sanatoria lista oczekujących ]