stomatolog dziecięcy ełk

DOBROWOLNE samowykluczenie z krwiodawstwa przez osoby zagrożone zakażeniem ludzkim wirusem upośledzenia odporności typu (HIV-1) oraz wdrożenie rutynowych badań przesiewowych w kierunku przeciwciał HIV-1 znacznie zmniejszyło ryzyko przeniesienia HIV-1 przez nieautologiczne transfuzje krwi.1 2 Obecne transfuzje nie są jednak pozbawione ryzyka, co zostało udokumentowane w doniesieniach o transmisji wirusa HIV-1 od w pełni przebadanych dawców, u których stwierdzono, że byli narażeni na wirus w momencie dawstwa.3 4 5 6 7 Obawy o bezpieczeństwo dopływu krwi zostały dodatkowo wzmocnione przez doniesienia o przedłużonym zakażeniu bez wykrywalnych przeciwciał anty-HIV-1 poprzedzających serokonwersję.8 9 10 Te tak zwane ciche infekcje zostały wykryte za pomocą technik amplifikacji genu reakcji łańcuchowej polimerazy (PCR) i kultury wirusowej, z których żadna nie jest obecnie praktyczna dla rutynowych badań dawców. Modele do oszacowania obecnego ryzyka zakażenia HIV-1 z transfuzji wymagają oszacowania zmiennych opisujących zarówno epidemiologię zakażenia HIV u dawców krwi, jak i wykonanie testów przesiewowych przeciwciał. 3, 4, 10 Z powodu niepewności dotyczącej tych zmiennych, opublikowane dane szacunkowe różniły się od wysokiego zakażenia w 38 000 jednostek transfuzji krwi3 do niskiego poziomu na 300 000.11 Aby zbadać, w jakim stopniu można pominąć zakażone HIV-1 darowizny za pomocą obecnych procedur przesiewowych, przetestowaliśmy komórki jednojądrzaste krwi obwodowej (PBMCs) ) od w pełni przebadanych dawców w kierunku zakażenia HIV-1 zarówno wysoce specyficzną hodowlą wirusów 12, 13, jak i wysoce czułej amplifikacji prowokacyjnej PCR.14, 15 Aby uzyskać statystycznie dokładne oszacowanie ryzyka po badaniu przesiewowym, opracowaliśmy i zatwierdziliśmy metody analizy zbiorczej dla wykrycie komórek zakażonych HIV-1 od zakażonego dawcy, gdy komórki połączono z równoważną liczbą komórek od całkowitej liczby 50 dawców. Podajemy tutaj wyniki osiągnięte, gdy to podejście badawcze zostało zastosowane przy 76 500 dawkach krwi w San Francisco w ciągu dwóch lat.
Metody
Kolekcja próbek
Tabela 1. Tabela 1. Pobieranie rurek krwi do badania i przygotowania basenów PBMC, od listopada 1987 r. Do grudnia 1989 r. Od listopada 1987 r. Pobrano dodatkowe 10 ml probówki z krwią z przeciwzakrzepową od 250 nieautologicznych dawek pełnej krwi i krew za aferezę dziennie w punktach zbiórki w Irwin Memorial Blood Centers w rejonie Zatoki San Francisco. Ludzki komitet badawczy Uniwersytetu Kalifornijskiego ustalił, że specjalna zgoda dawców na analizę hodowli HIV-1 i DNA nie była wymagana, jeśli badania przeprowadzono w sposób niezwiązany, który wykluczał identyfikację i przypominanie konkretnych dawców. Probówki do badań początkowo oznakowano numerami identyfikacyjnymi jednostek krwi dawcy i przechowywano w temperaturze pokojowej. Wymagane badania serologiczne (kiła, antygen powierzchniowy wirusa zapalenia wątroby typu B, przeciwciało rdzeniowe wirusa zapalenia wątroby typu B, podwyższona aktywność aminotransferazy alaninowej, przeciwciało HIV-1, a od października 1988 r. Przeciwciało przeciwko ludzkiemu limfotropowemu wirusowi typu T) zostały zakończone, a probówki pozytywne wyniki zostały wykluczone, podobnie jak wyniki pacjentów, którzy zostali wykluczeni jako dawcy krwi na podstawie ich historii
[więcej w: nfzolsztyn, kalipoz cena, przychodnia unii lubelskiej szczecin ]